این تحقیق بصورت Word و با موضوع کیفیت آموزش عالی در ایران انجام گرفته است. تحقیق برای رشته های مدیریت مناسب است و در 32 صفحه می باشد. می توانید این تحقیق را بصورت کامل و آماده تحویل از پایین همین صفحه دانلود نمایید.

بحث كيفيت براي دانشگاه و آموزش عالي در جهان، به يك جهت از نيمه دوم قرن بيستم به ويژه حوالي دهه 80 شدت گرفته است. چرا كه علت وجودي دانشگاه و آموزش عالي (بر اثر عواملي مانند شرايط رقابتي، بازتعريف نقش دولت، جهاني شدن ظهور اقتصاد و دانش و ....) عميقاً در حال تحول بود و مي‌بايستي اهداف خود را (به ويژه با توجه به تحولات علمي در عصر فناوري اطلاعات و ارتباطات و تقاضاهاي نوپديد جهان كار)، از نو تعريف بكند و جور بودن عملكردش را با اين اهداف، به طور مداوم پايش و ارزيابي بكند. (Brennan and Shah, 2000, 20-24)

اما از يك جهت، نگراني كيفيت در دانشگاه و آموزش عالي به معناي عام آن، قدمتي به درازاي خود دانشگاه دارد. چرا كه آموزش عالي بنابر سرشت آن، فعاليتي پيچيده و انتقادي است و كيفيت تحقيق، تدريس، زندگي علمي، موفقيت دانشجو، قابليت‌هاي دانش‌آموخته و ... در آن پيوسته مورد سؤال بود و به انحاي مختلف در معرض ارزشيابي قرار مي‌گرفت. به همين جهت دانشگاه ها داراي سنت هاي ارزشيابي خاص خود بودند. مانند سنت ديرينة امتحان بيروني و مميزي برنامه‌ها توسط همتايان در انگلستان (Husband and Patricia, 1993)، تاريخچه متجاوز از يكصد سالة اعتبارسنجي در ايالات متحده (CHEA, 2006) سابقة چند دهه اعتبارسنجي در ژاپن (JUAA, 2005) و ....

در آموزش عالي ايران، چنين سازوكارهايي به صورت نظام مطلوب و مؤثري، استقرار و توسعه نيافته است. شايد يك علت عمده، اين بود كه آموزش عالي در ايران، در درون دولت به وجود آمد و حتي به يك تعبير مي‌توان گفت كه ما دانشگاه را نيز مثل تكنولوژي، خريده‌ايم و به همين دليل دانشگاه در ايران از داشتن سنتهاي ريشه‌دار، پويايي‌هاي درونزا و آزادي و ابتكار عمل لازم براي ارزيابي كيفيت و خود تنظيمي محروم ماند. هر چند تأسيس مدارس عاليه و سپس دانشگاه تهران را مي‌توان جزوي از جنبش تجددخواهي اواخر قاجار و آغاز دوره پهلوي در ايران تلقي كرد ؛ولي از يك سو، الگوي نوسازيِ «بيش از اندازه عمودي، دولتي و از بالا به پايين» بر اين تجددخواهي سايه‌انداز بود و از سوي ديگر براي برخي از مديران دولت، دانشگاه، بيش از اينكه نمادي از يك مفهوم و رويكرد مدرن به عالم و آدم باشد، يك «ساختمان» بود. تأملي در مذاكرات كابينه و اظهارات ردّ و بدل شده در آن، حاكي از آن است كه برخي، واژة «يونيورسيته» را به عنوان عمارتي به كار مي‌بردند كه خوب است در كنار عمارتهاي ديگر، در باغ جلاليه تهران ساخته بشود. عمارتي كه نقشه‌اش از كلمبيا گرفته شده بود.

فهرست مطالب

1. مقدمه. 1

2. ادوار سه‌گانه دانشگاه و آموزش عالي ايران.. 2

3. كوشش‌هاي نافرجام دانشگاه براي پايش كيفيت خود. 3

4. غلبه الگوي ايدئولوژيك و نظارت ديوانسالار6

5. كيفيت دانشگاه در ايران، موانعِ ساختاري و چالش هاي ناتمام. 10

6. ظهور رويكرد علمي به ارزيابي دروني و بيروني آموزش عالي و چالش آن با رويكرد نظارت ديوانسالار10

7. فعاليت هاي پراكنده درون دولت... 12

8. آيين‌نامه ارتقا12

9. آيين‌نامه قطب هاي علمي.. 13

10. شاخص هاي آموزش عالي.. 14

11. رتبه‌بندي.. 15

12. تعاملات بين‌المللي در زمينه تضمين كيفيت... 16

13. ابهامات پيش روي برنامه چهارم توسعه. 17

14. نتيجه‌‌‌گيري نهايي.. 18

15. سایه دستگاه دولت بر ارزشیابی و پروژه ناتمام ایجاد نهادهای واسط... 18

16. رویکرد علمی و تخصصی به ارزشیابی؛ و موانع ساختاری پيش روي آن.. 18

17. میل پیوسته مترصد در سيستم دولت برای بازگشت به کنترل بیرونی و دیوانسالار19

18. سایه عوامل سیاسی ایدئولوژیک بر نظام حرفه‏ای علمی و تخصصی.. 19

19. مغفول ماندن شاخص‌هاي بروندادي كيفيت آموزش عالي به دلیل تمایل دولتی بر کنترل فرایندها و تحت تأثیر اقتصادِ سیاسیِ نفتی.. 19

20. گرایش دولت به پیوند ارزشیابی با اختیارات مرکزی.. 19

21. ارزشیابی دانشجویان از کلاس درس و ابهام در رویه ‏ها، شیوه ‏ها و ابزارها20

22. فقدان نظام اطلاعات آموزش عالی.. 20

23. ارزیابی درونی طرحی ناتمام. 20

24. فقدان ارزیابی بیرونی توسط همتایان علمی.. 21

25. عدم توسعه و مشارکت نهادهای غیردولتی حرفه‏ای.. 21

26. تمرکزگرایی، تصدی‏گری و تعدد متولیان دولتی.. 21

27. فقدان آزمون های استاندارد نظام حرفه‏ای.. 22

28. فقدان نشانگرها، شاخص‏ها و استانداردهای مورد توافق و معتبر. 22

29. کژتابی‏های رتبه‏ بندی.. 22

30. استقلال دانشگاهی، خود ارزیابی و خود حسابرسی در چالش با رویکردهای کنترل بیرونی دولتی.. 23

منابع.. 24